Yazılar

Yurt dışına yaptığım seyahatlerde müzisyenlerin genelde bu işi ikinci iş olarak yaptığını tespit ettim. Konser verdikleri yerlerde kapıdan gelen müşteriden aldıkları 10 dolar dan başlayan müzik ücreti ile para kazanmaya çalışıyorlar.

Bilenler bilir profesyonel müzisyen olmadan önce zamanın en prestijli magazin ve aktüalite dergilerinden Ses-Hayat dergilerinde müzik muhabirliği yapıyor yine haftalık siyasi dergi Nokta’da da haftalık müzik yazıları yazıyordum…

Yaz tatilindeki kaygısız çocukların, özgürlüğü doyasıya yaşadığı o günlerden biri... Bir temmuz sabahı radyoda "Bunlar da geçer" çalıyor… Yerinde duramazsın, bir FÜSUN ÖNAL şarkısı çalıyorsa eğer...

Genç müzisyen kardeşim, bu sohbette birikim ve deneyimlerimi aktarırken, sanatta taklit etmek, müzikte evrensellik – yerellik ve sanatçı medya ilişkilerinden söz edelim istedim.

Türkiye’de müzik sektöründe, sivil toplum kuruluşu olarak markalaşmış olan POPSAV, artık üyelerinin zaman buldukça ilgilendikleri bir kurum olmaktan çıkmıştır.

Eski kazaklar sökülür defalarca kazak, yelek, çorap olarak bize geri dönerdi. Sonunda yerde paspas olarak serilirdi. Ekmekler buzdolabında saklanır, ya sütlü bir tatlının altında veya tost olarak yanımızda olurdu.

Müziğe yıllarını veren nitelikli yazar dostlarımızla POPSAV ın sitesinde aylık yazılarımızı yenileyerek sürdürüyoruz. Amacımız deneyimlerimiz çerçevesinde okurlarımızı bilgilendirmektir.

Bu bölümünde, bu kez müzik sektöründe çalışma düzeninden kaynaklanan sorunları olabildiğince özetleyerek dile getireceğim.

Müzikte eski diye bir şey yok!… Eski bir şarkı yok!... Eski bir şarkıcı yok!…Güzel ve kaliteli eserler için zaman duruyor çünkü…

Onu, bir asker, başkomutan, milli bir önder, cumhuriyetimizin kurucusu olarak düşünmek yetersiz ve sığ bir tanımlama olabilir.